کد مطلب:48509
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
لطفاً راه يادگيري تواشيح قرآني و منابع آن را بيان كنيد.
تواشيح در لغت به معناي زينت و زيبايي است و در اصطلاح خواندن اشعار موزون و زيبا به طور جمع خواني و هم خواني را گويند. امروزه در محفلها و جلسههاي مذهبي و قرآني در كنار تلاوت آيات قرآن كريم، گروه هايي به اجراي تواشيح ميپردازند و در سالهاي اخير، مسابقههاي تواشيح نيز به مسابقههاي قرآن افزوده شده است. محتواي تواشيح، گاهي مدايح پيامبر9 و امامان معصوم: و گاهي نيز دعاهاي قرآني و يا اشعار زيباي عربي و فارسي است كه به وسيلة جمع و يا انفرادي در يكي از دستگاههاي موسيقي به صورت آهنگ و يك نواخت، خوانده ميشود. اجراي تواشيح عربي در ايران، سابقة طولاني ندارد و در سالهاي اخير از كشورهايي، مانند مصر و سوريه به ايران راه يافته است. از معروفترين تواشيح خوانهاي عرب، استاد محمد عربي القباني است كه اهل سوريه است و در دانشگاه الازهر مصر تحصيل كرده و كتابي نيز به نام جامع النفحات القدسيه جمع آوري نموده است. او در كتاب خود بسياري از اشعار و تواشيح معروف را گرد آوري كرده است.(دانشنامة قرآن و قرآن پژوهي، بهأ الدين خرمشاهي، ج 1، ص 813، نشر دوستان.)
اما به زبان فارسي، كتابهاي قابل توجهي در تواشيح نوشته نشده است و منابع فراواني در اين باره در دست نيست. به ناچار ما در اينجا براي استفادة شما تنها به دو مورد از آنها اشاره ميكنيم:
1. مجموعة تواشيح و هم خواني، همراه با ترجمة روان، نوشتة هيئت تحريريه مركز فرهنگي المهدي، نشر انتشارات المهدي، قم، 1374 هـ ش.
2. زورق خاطرات شامل سرودهاي انقلابي، موزيكال، تواشيح و مسابقه، نوشتة محمد عارف اميني، نشر نشاط، قم، 1373 هـ، ش.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.